Luke 16 in Marathi

1 येशूने त्याच्या शिष्यांना एक दाखला सांगितला, काेणीएक श्रीमंत मनुष्य असून, त्याचा एक कारभारी होता. हा कारभारी तुमचे पैसे उधळतो. अशी तक्रार त्या श्रीमंत मनुष्याकडे करण्यात आली.

2 म्हणून त्या श्रीमंत मनुष्याने कारभाऱ्याला आत बोलावून म्हटले, तुझ्याविषयी मी हे काय ऐकत आहे? तर आता तुझ्या कारभाराचा हिशोब दे, कारण यापुढे तुला कारभार पाहावयचा नाही.'

3 तेव्हा कारभारी स्वतः:शी म्हणाला, माझे मालक माझे कारभाऱ्याचे काम काढून घेत आहेत तर मी आता काय करू?. शेतात कष्ट करण्याएवढे बळ माझ्या अंगात नाही व भीक मागण्याची मला लाज वाटते.

4 मला कारभाऱ्याच्या कामावरून ते काढून टाकतील तरीही लोकांनी मला त्यांच्या घरात घ्यावे यासाठी मी काय करावे हे मला माहिती आहे.'

5 मग कारभाऱ्याने त्याच्या मालकाच्या प्रत्येक कर्जदाराला बोलावले. पहिल्याला तो म्हणाला, तू माझ्या मालकाकडून किती कर्ज घेतले आहे जे तुला फेडायचे आहे.

6 तो म्हणाला, शंभर मण तेल. त्याने त्याला म्हटले, ही तूझी हिशेबाची वही घे आणि लवकर बसून ह्यावर पन्नास मांड

7 नंतर दुसऱ्याला म्हटले, '' तुला किती देणे आहे? '' तो म्हणाला, शंम्भर खंड्या गहू '' तो त्याला म्हणाला, '' ही तूझी हिशेबाची वही घे व ऐंशी मांड.

8 अन्यायी कारभाऱ्याने शहाणपण केले. ह्यावरून धन्याने त्याची वाहवा केली; कारण ह्या युगाचे लोक आपल्यासारख्यांविषयी प्रकाशाच्या लोकांपेक्षा शहाणे असतात.

9 मग येशूने म्हटले मी तुम्हास सांगतो, तुमच्यासाठी, तुमच्या जगिक धनाने मित्र मिळवा. यासाठी की, जेव्हा हे धन संपेल तेव्हा तुमचे मित्र सार्वकालीक घरात तुमचे स्वागत करतील.

10 एखाद्यावर थोडासा विश्वास टाकणे शक्य असेल तर त्याच्यावर जास्त विश्वास टाकणे शक्य आहे व जो कोणी थोड्या गोष्टींविषयी अविश्वासू आहे तो जास्त गोष्टींविषयी अविश्वासू राहील.

11 म्हणून जर तुम्ही जगातील धनाविषयी विश्वासू नाही, तर मग खऱ्या धनाविषयी तुमच्यावर कोण विश्वास ठेवील?

12 जे दुसऱ्याचे आहे त्याविषयी तुम्ही विश्वासू नसाल तर जे तुमचे आहे ते तुम्हाला कोण देईल?

13 कोणत्याही नोकराला दोन मालकांची सेवा करता येत नाही. एकाचा तो राग करील व दुसऱ्यावर तो प्रेम करील किंवा एकाला तो धरून राहील व दुसऱ्याला तुच्छ मानील. तुम्ही एकाच वेळी देवाची व पैशाची सेवा करू शकत नाही.”

14 मग ते परूशी धनाचे लोभी होते, त्यांनी हे सर्व ऐकले व त्यांनी येशूचा तिरस्कार केला.

15 येशू त्यांना म्हणाला, तुम्ही स्वतः:ला लोकांसमोर नीतिमान म्हणून मिरवता, पण देव तुमची मने ओळखतो. जे लोकांना त्यांच्या दृष्टीत महान वाटते ते देवाच्या नजरेमध्ये टाकावू आहे.

16 “योहानापर्यंत नियमशास्त्र व संदेष्टे हे होते, आणि तेव्हांपासून देवाच्या राज्याची सुवार्ता गाजविली जात आहे व प्रत्येकजण त्यामध्ये शिरण्याचा नेटाने प्रयत्न करीत आहे.

17 नियमशास्त्राचा एकही काना किंवा मात्रा नाहीसा होण्यापेक्षा आकाश व पृथ्वीचे नाहीसे होणे सोपे आहे.

18 “जो कोणी आपल्या बायकोला सोडून देतो व दुसरीबरोबर लग्न करतो तो व्यभिचार करतो आणि जो कोणी, पतीने सोडून दिलेल्या बाई सोबत लग्न करतो तो व्यभिचार करतो.

19 काेणीएक श्रीमंत मनुष्य होता, तो जांभळे आणि महागडे खादीचे कपडे घालीत असे. प्रत्येक दिवस तो ऐशोआरामात घालवीत असे.

20 त्याच्या फाटकाजवळ लाजार नावाचा एक गरीब मनुष्य पडून होता आणि त्याच्या अंगावर फोड आलेले होते.

21 त्या श्रीमंत मनुष्याच्या जेवणाच्या टेबलावरून जे काही खाली पडेल ते तरी आपल्याला खायला मिळेल अशी तो अपेक्षा करत असे ह्याशिवाय कुत्री येऊन त्याचे फोड चाटीत असत.

22 मग असे झाले की, तो गरीब मनुष्य मरण पावला, व देवदूतांनी त्याला अब्राहांमाच्या ऊराशी नेऊन ठेवले. नंतर श्रीमंत मनुष्यही मरण पावला व त्याला पुरले गेले.

23 श्रीमंत माणूस अधोलाेकात यातना भोगीत होता, तेथून त्याने वर पाहीले, व दूरवर असलेल्या अब्राहामाला आणि लाजराला त्याच्या बाजूला पाहिले,

24 तो ओरडून म्हणाला, “ हे, बापा अब्राहामा, माझ्यावर दया कर आणि लाजराला पाठव यासाठी की तो बोटाचे टोक पाण्यात बुडवून माझी जीभ थंड करील, कारण या आगीमध्ये मी भयंकर दुखःसहन करीत आहे.!

25 परंतु अब्राहाम म्हणाला, “माझ्या मुला, ध्यानात घे की तुझ्या जीवनात जशा तुला चांगल्या गोष्टी मिळाल्या, तशा लाजराला वाईट गोष्टी मिळाल्या. पण आता त्याला आराम मिळत आहे व तू दु:खात आहेस.

26 आणि या सगळ्याशिवाय, तुमच्या व आमच्यामध्ये एक मोठी दरी ठेवलेली आहे, यासाठी की, येथून तुमच्याकडे कोणाला जाता येणार नाही व तुमच्याकडून कोणालाही आमच्याकडे येता येणार नाही.’

27 तो श्रीमंत मनुष्य म्हणाला, “मग तुला मी विनंति करतो की हे बापा, लाजराला माझ्या वडिलांच्या घरी पाठव,

28 लाजराला माझ्या पाच भावंडाकडे जाऊन त्यांना सावध करू दे म्हणजे ते तरी या दुःखाच्या ठिकाणी येणार नाहीत.’

29 पण अब्राहाम म्हणाला, “तुझ्या भावांजवळ मोशे आणि संदेष्टये आहेत, त्यांचे त्यांनी ऐकावे.’

30 तो श्रीमंत मनुष्य म्हणाला, “नाही, हे बापा अब्राहामा, मेलेल्यामधून कोणी माझ्या भावांकडे गेला तर ते पश्चात्ताप करतील.’

31 अब्राहाम त्याला म्हणाला, “जर ते मोशेचे आणि संदेष्टयांचे ऐकत नाहीत तर मेलेल्यातून जर कोणी उठला तरी त्यांची खात्री होणार नाही.”‘