John 4 in Marathi

1 येशू योहानापेक्षा अधिक शिष्य करून त्यांचा बाप्तिस्मा करीत आहे हे परूश्यांच्या कानी गेले आहे असे जेव्हा प्रभूला कळले.

2 (तरी, येशू स्वतः बाप्तिस्मा करीत नव्हता पण त्याचे शिष्य करीत होते)

3 तेव्हा तो यहुदीया सोडून पुन्हा गालीलांत गेला.

4 आणि त्याला शोमरोनामधून जावे लागले.

5 मग तो शोमरोनामधून सूखार नावाच्या नगरास आला. ते याकोबाने आपला मुलगा योसेफ ह्याला दिलेल्या शेताजवळ होते.

6 तेथे याकोबाची विहीर होती. म्हणून प्रवासाने दमलेला येशू तसाच त्या विहिरीजवळ बसला, तेव्हा सुमारे सहावा तास होता.

7 तेथे एक शोमरोनी स्त्री पाणी काढाण्यास आली. येशू तिला म्हणाला, “मला प्यायला दे.”

8 कारण त्याचे शिष्य गावात अन्न विकत घ्यायला गेले होते.

9 तेव्हा ती शोमरोनी स्त्री त्याला म्हणाली, “आपण यहूदी असून माझ्यासरख्या एका शोमरोनी स्त्रीजवळ प्यायला पाणी मागता हे कसे?” कारण यहूदी शोमरोन्यांचे काही समाईक वापरीत नव्हते.

10 येशूने तिला उत्तर दिले, “देवाचे दान म्हणजे काय आणि मला प्यायला दे असे तुला म्हणणारा कोण आहे, हे तुला समजले असते तर तू त्याच्याजवळ मागितले असतेस आणि त्याने तुला जिवंत पाणी दिले असते.”

11 ती स्त्री त्याला म्हणाली, “महाराज, पाणी काढायला आपल्याजवळ पोहरा नाही व विहीर तर खोल आहे, मग आपल्याजवळ ते जिवंत पाणी कोठून?

12 आमचा पूर्वज याकोब ह्याने ही विहीर आम्हाला दिली, तो स्वतः, त्याचे पुत्र व त्याची गुरेढोरे हिचे पाणी पीत असत.” त्याच्यापेक्षां आपण मोठे आहात काय?

13 येशूने तिला उत्तर दिले, “जो कोणी हे पाणी पिईल त्याला पुन्हा तहान लागेल,

14 परंतु मी देईन ते पाणी जो कोणी पिईल त्याला कधीहि तहान लागणार नाही. जे पाणी मी त्याला देईन ते त्यांच्यामध्ये सार्वकालिक जीवनासाठी उपळत्या पाण्याचा झरा होईल.”

15 ती स्त्री त्याला म्हणाली, “महाराज, मला तहान लागू नये व पाणी काढायला मला येथवर येणे भाग पडू नये म्हणून ते पाणी मला द्या.”

16 येशू तिला म्हणाला, “जा, तुझ्या नवर्‍याला बोलावून आण.”

17 ती स्त्री म्हणाली, “मला नवरा नाही.” येशूने तिला म्हटले, “तू ठीक बोललीस की, ‘मला नवरा नाही’;

18 कारण तुला पाच नवरे होते, आणि तुझ्याजवळ आता आहे तो तुझा नवरा नाही हे तू खरे बोललीस.”

19 ती स्त्री त्याला म्हणाली, “महाराज, आपण संदेष्टे आहात हे आता मला समजले.

20 आमच्या पूर्वजांनी ह्याच डोंगरावर उपासना केली आणि तुम्ही म्हणता की, जिथे उपासना केली पाहिजे ते स्थान यरुशलेमेत आहे.”

21 येशू तिला म्हणाला, “बाई, माझ्यावर विश्वास ठेव. तुम्ही ह्या डोंगरावर आणि यरुशलेमेत पण पित्याची उपासना करणार नाही,अशी घटका येत आहे.

22 तुम्ही ज्याला ओळखीत नाही अशाची उपासना करता; आम्हाला ठाऊक आहे अशाची उपासना आम्ही करतो, कारण यहूद्यांतूनच तारण आहे.

23 तरी खरे उपासक आत्म्याने व खरेपणाने पित्याची उपासना करतील अशी वेळ येत आहे, किंबहुना आलीच आहे; कारण आपले उपासक असे असावेत, अशी पित्याची इच्छा आहे.

24 देव आत्मा आहे; आणि त्याच्या उपासकांनी त्याची उपासना आत्म्याने व खरेपणाने केली पाहिजे.”

25 ती स्त्री त्याला म्हणाली, “मी जाणते की, मशीहा ज्याला ख्रिस्त म्हणतात तो येणार आहे, हे मला माहित आहे. तो येईल तेव्हा तो सर्व गोष्टी सांगेल.”

26 येशू तिला म्हणाला, “तुझ्याशी बोलणारा मीच तो आहे.”

27 इतक्यात त्याचे शिष्य आले आणि तो एका स्त्रीबरोबर बोलत आहे ह्याचे त्यांना आश्चर्य वाटले , तरी कोणी असे म्हटले नाही की, ‘आपण काय विचारत आहा?’ किंवा ‘आपण तिच्याशी का बोलत आहा?’

28 त्या स्त्रीने तेव्हा आपला पाण्याचा घडा तेथेच टाकून नगरात गेली, आणि लोकांना म्हणाली,

29 “चला , मी केलेले सर्व काही ज्याने मला सांगितले , तो मनुष्य पाहा, तोच ख्रिस्त असेल काय?”

30 तेव्हा ते नगरातून निघून त्याच्याकडे येऊ लागले.

31 त्याचे शिष्य त्याला विनंती करून म्हणाले, “गुरूजी, काहीतरी खाऊन घ्या.”

32 पण तो त्यांना म्हणाला, “तुम्हाला माहीत नाही असे अन्न माझ्याजवळ खायला आहे.”

33 ह्यावरून शिष्य एकमेकांस म्हणू लागले, “ह्याला कोणी खायला आणून दिले असेल काय?”

34 येशू त्यांना म्हणाला, “ज्याने मला पाठवले त्याच्या इच्छेप्रमाण करावे व त्याचे कार्य सिध्दीस न्यावे हेच माझे अन्न आहे.

35 ‘अजून चार महिन्यांचा अवकाश आहे, मग कापणी येईल’, असे तुम्ही म्हणता की नाही? पाहा, मी तुम्हाला म्हणतो, आपली नजर वर करून शेते पाहा; ती कापणीसाठी पांढरी होऊन चुकली आहेत.

36 कापणारा मजुरी मिळवतो व सार्वकालिक जीवनासाठी पीक गोळा करतो; ह्यासाठी की पेरणाऱ्याने व कापणी करणाऱ्यानेही एकत्र आनंद करावा.

37 ‘एक पेरतो आणि दुसरा कापतो’, अशी जी म्हण आहे ती ह्या बाबतीत खरी आहे.

38 ज्यासाठी तुम्ही कष्ट केले नाहीत ते कापायला मी तुम्हाला पाठवले. दुसर्‍यांनी कष्ट केले होते व तुम्ही त्यांच्या कष्टात वाटेकरी झाला आहात.”

39 'मी केलेले सर्व काही त्याने मला सांगितले' अशी साक्ष देणाऱ्या त्या स्त्रीच्या बोलण्यावरून त्या नगरातल्या पुष्कळ शोमरोनी लोकांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला.

40 म्हणून शोमरोनी त्याच्याकडे आल्यावर, त्यांनी त्याला आपल्याबरोबर राहायची विनंती केली; मग तो तेथे दोन दिवस राहिला.

41 आणखी कितीतरी लोकांनी त्याच्या वचनावरून विश्वास धरला.

42 आणि ते त्या स्त्रीला म्हणाले, “आता तुझ्या बोलण्यावरूनच आम्ही विश्वास धरतो असे नाही, कारण आम्ही स्वतः ऐकले आहे व हा खरोखर जगाचा तारणारा आहे, हे आम्हाला समजले आहे.”

43 मग त्या दोन दिवसानंतर, तो तेथून गालिलात निघून गेला.

44 कारण येशूने स्वतः साक्ष दिली की, संदेष्ट्याला स्वतःच्या देशात मान मिळत नाही.

45 म्हणून तो गालिलात आल्यावर गालीलकरांनी त्याचे स्वागत केले; कारण त्याने सणात यरुशलेमात केलेल्या सर्व गोष्टी त्यांनी पाहिल्या होत्या; कारण तेही सणाला गेले होते.

46 नंतर तो गालिलातील काना येथे पुन्हा आला. तेथे त्याने पाण्याचा द्राक्षारस केला होता. त्या स्थळी कोणीएक अंमलदार होता, त्याचा मुलगा कफर्णहूमात आजारी होता.

47 येशू यहुदीयातून गालिलात आला आहे हे एेकून तो त्याच्याकडे गेला आणि त्याने खाली येऊन आपल्या मुलाला बरे करावे अशी त्याने विनंती केली. कारण तो मरायला टेकला होता.

48 त्यावर येशू त्याला म्हणाला, “तुम्ही चिन्हे आणि अद्भूते बघितल्याशिवाय विश्वास ठेवणारच नाही.”

49 तो अंमलदार त्याला म्हणाला, “प्रभूजी, माझे मूल मरण्यापूर्वी आपण खाली येण्याची कृपा करा.”

50 येशू त्याला म्हणाला, “जा, तुमचा मुलगा वाचला आहे.” तेव्हा तो मनुष्य, त्याला येशूने म्हटलेल्या वचनावर विश्वास ठेवून, आपल्या मार्गाने निघून गेला.

51 आणि तो खाली जात असता त्याचे दास त्याला भेटून म्हणाले, “आपला मुलगा वाचला आहे.”

52 तेव्हा कोणत्या तासापासून त्याच्यात सुधारणा होऊ लागली म्हणून त्याने त्यांना प्रश्न केला. आणि ते त्याला म्हणाले, “काल, सातव्या ताशी त्याचा ताप गेला.”

53 ह्या वरून ज्या ताशी येशूने त्याला सांगितले होते की, ‘तुमचा मुलगा वाचला आहे,’ त्याच ताशी हे झाले असे बापाने आेळखले आणि त्याने स्वतः व त्याच्या सर्व घराण्याने विश्वास ठेवला.

54 येशू यहुदीयांतून गालीलांत आल्यावर त्याने पुन्हा जे दुसरे चिन्ह केले ते हे.